Şanlıurfa'dan döndüğümden beri konuşmuyorum,gülmüyorum,yiyemiyorum,içemiyorum ne yesem ne içsem istifrar ediyorum...
Hastane yollarında gidip gelmekten mahfoldum... Ağlamak istiyorum ağlayamıyorum...
Serum yemekten kollarım delik deşik oldu o kadar sıkıldım ki kolumda takılı intraketi çıkardım azönce serumlar bitmemesine rağmen hastanede yatır dıyoruz doktor beyfendiye bişeyi yok evde takılır seumu diyor ben ölüyorum doktorrrrrrrr:Q ...
Sonuç ne peki çooookk az düzelme var. Böyle olmamın sebebi ne hiçbişey tahlillerde hiçbirşey çıkmıyor ...Şuursuzca yazdım bu yazıyı kardeşime bırakıp gidiyorum hiçbir zaman yazdığım yazı bana ölüm gibi gelmemşti yoruldum... Gözucuyla baktım kaçıyorum....
YAŞAMAYI ÖZLEDİM YAA...